(0 szt)
zł
zobacz koszyk
bardzo dobry, okładka z niewielkimi otarciami, zarysowaniami, jednym minimalnym wgnieceniem na krawędzi, lekko ubita górną krawędzią grzbietu i naklejoną z tyłu starą sygnaturą z księgarni, blok książki minimalnie przybrudzony
Wojna oznacza śmierć, a przynajmniej stałą jej groźbę. Podczas wojny można, a nawet należy zabijać. Tymczasem nieskończenie dobry Bóg nakazuje miłość bliźniego, także wroga, stanowczo zakazuje natomiast (w piątym przykazaniu) zabijania. Wydaje się, że prowadzenia wojny nie da się pogodzić z zaleceniem Chrystusa: "Abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem".
Kościół od samego początku musiał stawiać czoło trudnemu współistnieniu miłości i wojny. Czynił to z większym lub mniejszym powodzeniem i zawsze ścierały się w jego łonie sprzeczne poglądy: od integralnego pacyfizmu po wojowniczą żarliwość świętych wojen.
Historia relacji Kościół-wojna jest więc historią interpretacji. Jest historią wielu stuleci trudnej drogi od całkowitego odrzucenia fizycznej przemocy przez pierwszych chrześcijan, poprzez ideę pokoju Bożego, ale także krucjat i wojny sprawiedliwej – aż po współczesną teologie pokoju.
[Volumen / Bellona, 1998]
