(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, obwoluta z niedużymi otarciami, przyżółćeniami i trochę podniszczonymi krawędziami, pożółkły papier
Opracował i wstępem poprzedził - Robert Bielecki.
Seria pod redakcją - Zofii Lewinówny.
* * * * * * *
Autor tych wspomnień, Tadeusz Józef Chamski, nie był człowiekiem wybitnym, nie odznaczył się niczym szczególnym w swym długim, blisko osiemdziesięcioletnim życiu. Nie był znanym wojskowym, nie błyszczał intelektem, nie zajmował się też działalnością polityczną. Zaledwie paru współczesnych wymienia go w swych pamiętnikach, i to na ogół z odcieniem pobłażliwości. On sam zresztą trzymał się zwykle na uboczu, nie mając praktycnzie przyjaciół.
A przecież życie tego człowieka, jest interesujące właśnie z tego względu, że stanowi przykład typowych losów paru tysięcy powstańców listopadowych, którzy - zmuszeni do opuszczenia kraju - udali się na obczyznę, by tam stworzyć tę szczególną polską społeczność nazywaną Wielką Emigracją. Chamski był klasycznym reprezentantem polskich wychodźców, a to, co przydarzyło se jemu, było też udziałem przytłaczającej większości oficerów, którzy w roku 1832 znaleźli się na francuskiej ziemi.
[PIW, 1989]