BUSZUJĄCY W ZBOŻU

Jerome David Salinger należy do najbardziej znanych i cenionych pisarzy amerykańskich średniego pokolenia. Prócz Buszującego w zbożu jest on autorem zbioru pt. 9 opowiadań” oraz dwóch tomików poświęconych "rodzinie Glassów" – Franny i Zooey oraz Wyżej podnieście strop, cieśle. 

Debiut Salingera, Buszujący w zbożu (1951), jest do dziś dnia jedną z najbardziej poczytnych i dyskutowanych powieści nie tylko w Stanach Zjednoczonych.

Bohaterem Buszującego w zbożu jest szesnastoletni uczeń, Holden Caulfield, który nie mogąc pogodzić się z otaczającą go głupotą, podłością, a przede wszystkim zakłamaniem, ucieka z college'u i przez kilka dni "buszuje" po Nowym Jorku, nim wreszcie powróci do domu rodzinnego. Historia tych paru dni, którą opowiada swym barwnym językiem, jest na pierwszy rzut oka przede wszystkim zabawna, jednakże rychło spostrzegamy, że pod pozorami komizmu ważą się tutaj sprawy bynajmniej nie błahe. Za niezrównoważonymi gestami szczeniackiego buntu Holdena kryją się z gruntu zdrowe odruchy i nad podziw poważny stosunek do życia. Tym, o co ten chłopak walczy, okaże się w końcu ni mniej, ni więcej, tylko prawo do zachowania własnej twarzy w konformistycznym, zmaterializowanym społeczeństwie, w którym mu przyszło żyć.

[Iskry, 1988]