CZAS PRZESZŁY

Ta powieść psychologiczna młodego, wybitnego pisarza wywodzi się z najlepszych tradycji literatury francuskiej tego gatunku - jak Flaubert czy Proust. Jest to kliniczny opis miłości, zachłannej, wynikającej z egocentryzmu, z zawężenia percepcji świata do własnych spraw, własnej osoby. Bohaterka, Cecylia Laserre, jest dziewczyną żyjącą w cieplarnianym klimacie, stworzonym przez określony status społeczny: w jej życiu brak celu, który miałby swoje śródło w życiu społecznym czy zawodowym. W zapamiętaniu uczuciowym Cecylia odrzuca cały świat zewnętrzny. Sztuczny świat, w którym żyje, powoduje nieodwracalne deformacje w jej psychice i doprowadza do katastrofy.

[Książka i Wiedza, 1978]