(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, okładka z otarciami i przygięciami, blok książki trochę przybrudzony, niewielkie przybrudzenie strony tytułowej, na odwrocie strony tytułowej dawny podpis własnościowy
Octavio Paz (ur. 1914) jest najwybitniejszym ze współczesnych poetów meksykańskich. Jego utwory poetyckie, zawierające niezwykły ładunek liryzmu, odzwierciedlają wielość sprzeczności i konfliktów naszej epoki. Konfliktów zawartych - jak twierdzi E.A. Imbert - "między nadzieją i rozpaczą, samotnością i wspólnotą, naiwnością i wiedzą, milczeniem i dźwiękiem, Zachodem i Wschodem, językiem jako energią indywidualną i językiem jako strukturą zbiorową".
Prezentowany tom zawiera cykl esejów Paza, będących już obecnie klasyczną pozycją tego gatunku w literaturze światowej. Paz, poeta świadom siebie i ukształtowany w świadomości własnego narodu, poddaje tu swoistej i błyskotliwej wiwisekcji szereg postaw, mitów, cech i kompleksów współczesnych Meksykanów, szukając źródła tych zjawisk nierzadko w epoce prekolumbijskiej i kolonialnej, wskazując zarazem przypuszczalne drogi wyjścia z "labiryntu samotności".
[Wydawnictwo Literackie, 1991]
* * * * * * *
SPIS TREŚCI: