TRZY PO 33

Na początku było słowo. 
A potem Bóg stworzył wyraz. 
Wyrazy znam brzydkie, słowa mam dla ludzi. 

Miodek: Wrzuciłem na bloga swoją focię ze słynną szafiarką i gimbaza miała polewkę. 
Markowski: Zupełnie nie ogarniasz bazy. Ale obciach! 
Bralczyk: Profesorze, polewka z kolegi? To hejt. 

Z powszechnie znaną lekkością, humorem i "oczywiście oczywistą" erudycją panowie profesorowie Bralczyk, Markowski i Miodek przeprowadzają nas przez labirynt znaczeń, dawnych i nowych, sypiąc obficie przykładami i anegdotami. I tłumaczą, pochylając się z aprobatą, dziwiąc się, prześmiewając, a nawet złoszcząc, choćby na gwiazdy mediów, że lansują "odrażające pod każdym względem, także fonetycznym", słowo "zajebiście"... 

Dlaczego mąż, żona czy szef, którzy zatruwają nam życie, są "toksyczni", a nie "trujący"? 
Czy rzeczywiście "hejtować" jest łatwiej niż "nienawidzić"? 
Co zrobić z "paparazzo" i czy kobietę zajmującą się namolnym fotografowaniem nazwalibyśmy "paparacka"? 
Jak to się stało, że "polewka" - zupa - zmieniła się w "polewkę", którą mamy z kogoś? 
Kiedy "facet" całe lata funkcjonujący w polszczyźnie jako żartobliwe, ironiczne, lekceważące określenie mężczyzny zaczął faktycznie oznaczać "twardziela"? 

Trzy po 33 to nie tylko opowieść o słowach i zwrotach. To kapitalna rzecz o naszej współczesności i życiu w ogóle. Bo jak powiedział Wittgenstein, "granice mojego języka są granicami mojego świata", co profesorowie słyszą doskonale i wychwytują natychmiast. 

[Agora, 2016]