(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, z otarciami, zarysowaniami i przygięciami, na grzbiecie niewielkie ślady czytania, ślad po dawnym przygięciu górnego rogu części kartek
Pisarz i artysta są jednymi z nielicznych, którzy potrafią bronić swej zdolności do transcendencji: przekraczania bezwzględnie obowiązujących systemów społecznych i kulturowych, zdolnymi do obrony trwałych wartości etycznych, bezinteresownej odpowiedzialności oraz twórczości uwolnionej od praktycznych potrzeb i interesów. Z tej zdolności wynika i z tą zdolnością sprzymierza się dziecięce odczucie dziwności świata, doznanie będących w zaniku uczuć metafizycznych. Stąd Cortazarowska zdolność do "bycia nie całkiem" jest zdolnością wiecznie nie nasyconego artysty-dziecka, kronopia.
To ona czyni go niekiedy bezradnym i naiwnym, ale i wywyższa moralnie, umożliwia mu bycie dobrym, chroni przed praktycznym i brutalnym światem jego wrażliwość, a przede wszystkim umożliwia obiektywizm i realizm wynikający z owej dość szczególnej formy zaangażowania. Kronopio, artysta lub dziecko są "naiwni" w swej miłości i nienawiści, ponieważ są skrajni i bezkompromisowi.
(Z Posłowia Henryka Czubały)
[Wydawnictwo Literackie, 1980]