KREW KRÓLÓW: Dramatyczne dzieje hemofilii w europejskich rodach książęcych

dobry, okładka z niedużymi zarysowaniami i przygięciami, grzbiet wydawniczo nieco niestarannie sklejony, nieznaczne przybrudzenia bloku książki

Jurgen Thorwald, chętnie podejmujący w swym pisarstwie problemy z zakresu historii medycyny (m.in. Stulecie medycyny, Triumf chirurgów, Pacjenci), tematem niniejszej książki uczynił jedną z najdziwniejszych i najpodstępniejszych chorób: hemofilię.

Według powszechnie panującej opinii choroba ta charakteryzuje się szczególnym przebiegiem procesu dziedziczenia. Zapadają na nią jedynie męscy członkowie rodziny. Kobiety natomiast są nosicielkami choroby, same jednak nie ujawniają jej symptomów. Najsłynniejszą nosicielką tej rzadkiej przypadłości była królowa Anglii Wiktoria. To ona poprzez mariaże swych dzieci przyczyniła się do rozpowszechnienia jej na europejskich dworach...

Bohaterami Krwi królów są trzej książęta, a zarazem trzy najbardziej znane przypadki hemofilii w Europie. Losy wydziedziczonego następcy tronu hiszpańskiego Alfonsa, księcia pruskiego Waldemara i carewicza Aleksego, leczonego z pewnym powodzeniem przez demonicznego Rasputina, układają się we wstrząsającą kronikę wydarzeń, które w dużym stopniu zaważyły na losach Europy przełomu XIX i XX wieku.

"Genealogię" tej trzymanej przez arystokrację w tajemnicy choroby autor przedstawił z historycznego i medycznego punktu widzenia, ograniczając własne ingerencje do minimum, gdyż materiały źródłowe, z jakich korzystał, przekazują tak dramatyczny scenariusz wypadków, że blednie przy nich każda fikcja...

[Wydawnictwo Literackie, 1994]