DROGA PRZEZ MROK albo SZALEŃCY BOŻY: Od lęku do świętości

"Żaden człowiek nie może oglądać Mojego oblicza i pozostać przy życiu." (Wj 33,20)

Prawdziwa i głęboka kontemplacja nie jest możliwa, jeśli nie umrzemy dla samych siebie. Żyć z Boga i w Bogu możemy tylko wówczas, gdy z pokorą i z wiara poddamy się kolejnym śmiercią, które On zsyła - najczęściej poprzez zdarzenia w przebiegu naszego życia, niekiedy też działając bezpośrednio we wnętrzu naszego serca. Bez zapomnienia o sobie niemożliwe jest prawdziwe apostolskie promieniowanie, niemożliwe jest życie Boże.

"Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity" (J 12,24)

[m, 2000]

* * * * * * *

SPIS TREŚCI - główne rozdziały:

1. Powołanie do szczęścia
2. Potrzeba bólu miłości
3. Bolesny skurcz duszy albo pochwała lęku
4. Noc ducha albo lekcje ciemności
5. Franciszek Salezy - pokusa rozpaczy
6. Jan Jakub Olier albo: Dokąd Bóg może iśc za daleko?
7. Pieta czyli ciężar Boga
8. Libermann czyli umartwienie przez nieaktywność
9. Ignacy i choroba skrupułów
10. Próba trwania
11. Pokusa bluźnierstwa
12. Odkupieńcza wartośc nocy
13. Przypadki mieszane
14. Udział diabła czyli od fascynacji złem do fascynacji krzyżem
15. Mała wspólna droga oraz równoważniki nocy ducha
16. Punkty odniesienia
17. Bóg sam wystarczy

• Słowniczek