Z KRESÓW DO PECZORSKICH ŁAGRÓW

Mieczysław Kumorek (ur. 1921) pochodzi z rodziny osadnika wojskowego spod Baranowicz. W 1939 r. ukończył gimnazjum w Baranowiczach. Aresztowany na jesieni tego roku, przebywał w łagrach do lata 1941 r. Po zwolnieniu pracował w Azji Środkowej jako nauczyciel i księgowy. W 1944 r. udało mu się wstąpić w szeregi Wojska Polskiego. Ukończył szkołę oficerską, i następnie był tam instruktorem, później brał udział w realizacji reformy rolnej oraz w walkach z UPA. W 1947 r. w stopniu majora musiał opuścić wojsko. W latach 1948-1954 działał w związkach zawodowych, potem jako redaktor pracował w WAiF, a od 1968 r. był zastępcą redaktora naczelnego Wytwórni Filmowej "Czołówka". Od 1978 r. na emeryturze, w 1981 r. był jednym z doradców NSZZ "Solidarność" w Hucie Warszawa. Mieszka w Warszawie. 

Z kresów do peczorskich łagrów to wspomnienia głęboko poruszające. Tytuł wyznacza drogę, jaką musiał przebyć Autor, od pewnego październikowego dnia 1939 r., kiedy jako świeżo upieczony maturzysta został aresztowany i po trwających kilka tygodni przesłuchaniach skazany na osiem lat łagru. Karę tę odbywał w kamieniołomach na "ziemi porażonej strachem" (w republice Komi), w nieludzkich warunkach kształtujących specyficzną rzeczywistość, której wyznacznikami były: głód, zimno, choroby, katorżnicza praca, poniżanie i upodlanie człowieka, ale także próby obrony godności ludzkiej, odwaga i solidarność. Kiedy po dwóch latach takiego życia - straciwszy już wszelką nadzieję i siły do walki o przetrwanie - został zwolniony, był w stanie skrajnego wyniszczenia. 

[PAX, 1990]