(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, okładka z niedużymi otarciami, zarysowaniami i przygięciami, blok książki trochę przybrudzony
Ursula Eggli urodzona w 1944 r. w Dachsen (Zurych). Pisarka zaangażowana w ruch niepełnosprawnych, mieszka w Bernie.
Zmuszona jest spędzić swoje życie na wózku inwalidzkim, ponieważ cierpi na zanik mięśni. Autorka prezentuje czytelnikowi swój dziennik. Opowiada w nim o problemach, które wynikają z jej upośledzenia oraz ze współżycia z nami, "normalnymi" . Mówi o tym w uczciwy, rozsądny i daleki od sentymentalizmu sposób.
Być człowiekiem znaczy: odpowiadać normie. Kto tego nie potrafi, temu daje się to boleśnie odczuć, odrzucając go na margines społeczeństwa. Tak mniej więcej brzmi "ideologia normalności", dostępna wszędzie: w reklamie, edukacji itd. Powoduje ona, że my, "normalni", traktujemy jako rzecz oczywistą nasze własne - przez zupełny przypadek - bezbłędnie funkcjonujące ciało oraz - wpojone nam w procesie wychowania - odpowiadające normom zachowanie. Dlatego właśnie tak ważne są dla nas doświadczenia ludzi, którzy w jakikolwiek sposób nie odpowiadają normom: bo możemy nauczyć się patrzeć na naszą "normalność" innymi oczami.
[Salwator, 2002]