(0 szt)
zł
zobacz koszyk
bardzo dobry, blok książki minimalnie przybrudzony, lekko pożółkły papier
Wyróżniające się na tle literatury faktu świadectwo opisujące Holokaust. Jest to jeden z najwcześniejszych zapisów - powstał już w 1945 roku - przez co przedstawione osoby i zdarzenia są oddane niezwykle wiernie.
Autor był świadkiem narastania nienawiści rasowej: opisuje wydarzenia Nocy kryształowej 1938 roku w Monachium, wysiedlanie Żydów z III Rzeszy (tzw. Polenaktion) i sytuację w Polsce w pierwszych tygodniach po wybuchu wojny. Do ważnych i cennych należy opis życia codziennego w małym getcie w Zbarażu na Kresach Wschodnich. Książka Jakoba Littnera tworzy przejmującą panoramę losów Żydów polskich widzianych oczyma człowieka zakorzenionego w niemieckiej kulturze i języku.
"Nagle usłyszeliśmy gwar głosów, potem łomot stóp nad nami. Przyszli! Wstrzymaliśmy oddech; gdyby teraz ktoś dostał ataku kaszlu, byłoby po nas! Nawet leżący w malignie Mietek wyczuł grozę sytuacji. Te minuty rozstrzygały o naszym życiu. Usłyszeliśmy wołanie: "Juden raus!". Zaczęli ostukiwać podłogę karabinami, by znaleźć puste miejsca. Długo, wieczność całą, trwało to szukanie i węszenie nad nami. Ziemia osypywała się na głowy, w każdej chwili mogli nas znaleźć. To stukanie karabinów było jak pukanie śmierci do drzwi."
Jakob Littner
[Ośrodek Karta, 2014]