POŻEGNANIE Z KRYTYKĄ

Czarno-białe ilustracje w tekście.

* * * * * * *

Pożegnanie z krytyką Mieczysława Porębskiego, wybitnego historyka, teoretyka i krytyka sztuki, jest wznowieniem tytułu z 1966 roku. Nie jest to typowe wznowienie. Książka wzbogacona jest doświadczeniem kilkunastu lat dzielących daty obu wydań. Tekst rozszerzony jest o artykuły powstałe w tym czasie, koncentrujące się wokół problematyki współczesnej sztuki.

[WL, 1983]

* * * * * * *

Tom Pożegnanie z krytyką obejmuje szkice z lat 1956-1965, a także pisane w tych latach studia historyczno-teoretyczne.

Pierwsza część książki zawiera rozważania na temat pewnych odrębności sztuki polskiej oraz sylwetki współczesnych twórców.

W części drugiej autor konfrontuje procesy zachodzące w sztuce i cywilizacji współczesnej w skali światowej, opierając się zarówno na bezpośrednich obserwacjach, jak i na przemyśleniach teoretycznych, inspirowanych przez postępy nauk historycznych, takich jak archeologia czy historia sztuki, przez osiągnięcia współczesnej etnologii i socjologii kultury, jak wreszcie przez ogólny rozwój problematyki metodologicznej nauk o człowieku zmierzający do uściślenia ich metod i rezultatów.
Przechodząc w tej części ksiązki na formę prowadzonego z roku na rok dziennika, autor sugeruje konieczność przezwyciężenia tradycyjnych, mało już dziś skutecznych metod krytycznej interpretacji i waloryzacji przeobrażeń sztuki współczesnej.

[WL, 1966]