HISTORIA KAMORRY: Bohaterowie, zwyczaje i wydarzenia z dziejów sekty, która od czterech wieków nakłada haracz na neapolitańczyków

Bohaterowie, zwyczaje i wydarzenia z dziejów sekty, która od czterech wieków nakłada haracz na neapolitańczyków capintesta, guappi, mammasantissima i giovanotti onorati, ich czyny, zbrodnie i miłości od XVI wieku do dzisiaj.

* * * * * * *

Kamorra moment swego triumfu miała we wrześniu 1860 r., kiedy to, podczas przejmowania władzy od rządu burbońskiego przez ochotników Garibaldiego, otrzymała od ministra spraw wewnętrznych zadanie utrzymania porządku publicznego. W ten oto sposób kamorra, szajka szantażystów, znalazła się u władzy, tworząc jednocześnie fundament pod swe przyszłe działania polityczne. Dopiero od niedawna włoski kodeks karny uwzględnia istnienie – jakkolwiek jedynie w kontekście dotyczącym mafii – stowarzyszeń przestępczych typu kamorry. W rzeczywistości, choć obecnie nie ma wielkich różnic między oboma zbrodniczymi bractwami, kamorra posiada własną specyfikę i własną historię, od XVI stulecia mocno już wszczepione w obyczajowość neapolitańską. 

Autor, jeden z najwybitniejszych znawców Neapolu, ukazuje hiszpański rodowód kamorry. Zarazem kreśli dzieje stowarzyszenia Bella Societa Riformata, a zwłaszcza jego XIX-wieczne korzenie. Zaznajamia też z poczynaniami i kolejami losów jej szefów – capintesta i capintriti. Autor zdziera zasłonę z symboli i reguł rządzących tym tajemniczym światem – "Wielkiej Mamuni", czegoś w rodzaju najwyższego trybunału, obrzędów inicjacyjnych przy przyjmowaniu nowych adeptów, zumpate i dichiaramenti, czyli pojedynków, którymi rozstrzygano spory. 

Poprzez stronice książki Vittoria Paliottiego śledzimy proces stopniowego mieszczanienia kamorry i jej powojenne odrodzenie. 

[Universitas, 1998]