NIC DO GADANIA * JAMES X

Irlandzkie "szkoły przemysłowe" prowadzone przez Kongregację Braci w Chrystusie pełniły funkcję domów poprawczych dla trudnej młodzieży. W rzeczywistości były zorganizowanymi ośrodkami niewolniczej pracy, gdzie młodzi ludzie stanowili tanią siłę roboczą, padając często ofiarą molestowania seksualnego. Powieścią Nic do gadania i sztuką James X Gerard Mannix Flynn przełamał zmowę milczenia wokół potworności, których doświadczyły tysiące dzieci.

"Pisanie tej opowieści przepełniało mnie strachem: wiedziałem, że pewna część irlandzkiego społeczeństwa nie uwierzy, że Bracia w Chrystusie mogli zrobić coś złego. Jeśli zaś idzie o molestowanie seksualne, to nigdzie w Irlandii nie posługiwano się tym pojęciem. Dziwne, zważywszy, że wszyscy wiedzieli o seksualnym wykorzystywaniu dzieci przez sprawujących władzę. Wiedział rząd, wiedziała policja, wiedzieli duchowni i wierni, a jednak nikt nie nazywał rzeczy po imieniu. Bali się własnego wstydu, dlatego konspirowali, by zatuszować prawdę i zaprzeczyć, że coś takiego w ogóle miało miejsce".
Gerard Mannix Flynn

"Zawsze był świetnym aktorem i mówcą. Słowa go kochają. Teraz stał się wybitnym pisarzem".
Bono

Gerard Mannix Flynn (1957) jest pisarzem i performerem, niezależnym radnym Dublina, gdzie się urodził, oraz członkiem Aosdana, grupy skupiającej 250 współczesnych artystów irlandzkich. Opublikował powieść Nic do gadania (1983) oraz sztukę James X (2002). Poczynania Flynna na polu kulturalnym wiążą się nie tylko z literaturą, lecz także z filmem, teatrem i telewizją. Jako artysta i polityk zajmuje się problemem nierówności społecznych oraz zagadnieniem przejrzystości działania instytucji władzy. Od wielu lat prowadzi kampanię na rzecz ujawnienia i prawnego rozliczenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu państwowych ośrodków wychowawczych dla młodzieży oraz wszystkich przypadków molestowania seksualnego z udziałem duchownych i dzieci.

[Korporacja Ha!art, 2011]