ZA RZEKĘ W CIEŃ DRZEW

U źródeł tej powieści tkwił autentyczny romans, jaki na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych przeżył Ernest Hemingway we Włoszech, w drodze powrotnej z kolejnej wyprawy do Afryki. Poryw uczuciowy, który go pchnął do desperackich zabiegów o względy młodziutkiej dziewczyny, Adriany Iwancić, upatrującej w schorowanym, starzejącym się pisarzu następcę ojca, przetworzył autor w powieść miłosną, pierwszą książkę, jaką opublikował po dziesięciu latach od ukazania się swego największego triumfu pisarskiego, Komu bije dzwon. Ta książka właśnie, bezspornie już w owym czasie uznawana za arcydzieło, przyćmiła nieco nowo wydaną powieść o starzejącym się pułkowniku, darzącym swą młodziutką kochankę pełnią dojrzałego uczucia i nawzajem darzonym przez nią oddaniem i czułością, jakiej autor w swym romansie nie zaznał.

[Muza, 2000]