PŁONĄCE ŚWIECE

"Choć tak daleko odpłynęły już ode mnie lata dzieciństwa, powracają teraz ku mnie bliskie, coraz bliższe - na odległość dłoni - mogłyby prawie oddychać moimi ustami... Rozwijam mój strzęp dziedzictwa i zaraz wznoszą się ku mnie zapachy starego domu... Zaczynają dźwięczeć w moich uszach odgłosy sklepu... Z każdej szczeliny wychodzi jakiś cień: zaledwie go dotknęłam, a już porywa mnie do koła wraz z innymi cieniami" - pisze na początku tej książki Bella Chagall. Pragnęła wydrzeć ciemnościom, ożywić umarłe chwile, ocalić je od zapomnienia - dla męża i córki.

Prócz wspomnień zatytułowanych Płonące świece niniejsza książka zawiera również Pierwsze spotkanie - historię poznania się Belli z jej przyszłym mężem, wówczas początkującym malarzem - oraz Moje kajety - odtworzone z pamięci epizody ze swego dzieciństwa. Dziś zachwycają nas one szczególną atmosferą poezji, bezpowrotnie minionego folkloru: żydowskich świąt, zabaw, ślubów, spotkań rodzinnych przeżywanych przez niezwykle wrażliwą, utalentowaną dziewczynkę, która do wtóru muzyki zegarów marzyła, przetwarzając rzeczywistość, zazwyczaj szarą, w kolorową poezję.

[Wydawnictwo Literackie, 1978]