(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, płócienna oprawa z niewielkimi otarciami i trochę spłowiałym grzbietem, blok książki minimalnie przybrudzony, nieco pożółkły papier
Powieść z 1917, jedna z pierwszych powieści poświęconych I wojnie światowej. Autor oparł treść utworu na własnych doświadczeniach wojennych.
Barbusse napisał powieść w formie szeregu oderwanych epizodów wojennych, relacjonowanych przez anonimowego narratora-żołnierza francuskiego. Wszystkie wydarzenia łączy osoba narratora oraz jego kolegów z oddziału, jak również czas akcji - bohaterowie walczą przeciwko niemieckiej inwazji na Francję bezpośrednio po realizacji planu Schlieffena.
Barbusse opisuje w utworze szturm na wrogie okopy, szpital polowy, pobojowisko, tworząc jeden z pierwszych całościowych obrazów okopowej codzienności, posługując się żołnierskim, potocznym językiem. Barbusse twierdził, że notatki do powieści zbierał jeszcze jako żołnierz (opublikował ją, gdy ranny otrzymał przepustkę z wojska). Całość zadedykował swoim kolegom z oddziału.
Barbusse nadał utworowi jednoznacznie antywojenne przesłanie, podkreślając, że nawet jeśli istnieją pozytywne strony wojny, są one niczym w zestawieniu z wywoływanymi przez nią cierpieniami.
[Wikipedia.pl]