LEGENDY GWATEMALSKIE

"Legendy gwatemalskie, debiut laureata Nagrody Nobla Miguela Angela Asturiasa, wydane w 1930 roku w Hiszpanii, spotkały się od razu z uznaniem krytyki. Przyniosły autorowi nagrodę za najlepszy utwór latynoamerykański roku, a co ważniejsze - wzbudziły spontaniczny aplauz Paula Valery'ego, który znalazł dla nich dziś już klasyczną nazwę Opowieści-sny-poematy, blisko spokrewnioną z terminem "realizm magiczny".

Mamy tu do czynienia z utworem w pewnym sensie wyjątkowym. Legendy gwatemalskie zainicjowały bowiem stale od tej pory rosnące zainteresowanie literaturą Ameryki Łacińskiej w Europie. Co ciekawe - wyznaczają początek charakterystyczny nie tylko dla całej twórczości Asturiasa, lecz także dla literatury hispanoamerykańskiej, której zasadniczym celem stanie się poszukiwanie artystycznie nowoczesnego wyrazu dla najistotniejszych wartości latynoskiej tradycji. Można więc bez przesady powiedzieć, iż tryumfalne zgoła wkroczenie Asturiasa do literatury hispanoamerykańskiej otwiera jej zarazem drogę do eropocentrycznie z reguły nastawionej świadomości Zachodu".

z Posłowia Joanny Petry

[Wydawnictwo Literackie, 1979]

* * * * * * *

SPIS TREŚCI:

1. Gwatemala
2. Kiedy powracam pamięcią
3. Legenda o wulkanie
4. Legenda o Cadejo
5. Legenda o Tatuanie
6. Legenda o Sombreronie
7. Legenda o skarbie z kwitnącego Kraju
8. Czarownicy wiosennej burzy
9. Kukulkan
10. Indeks zwrotów i wyrażeń alegorycznych
11. Posłowie