TANGO RAZ JESZCZE

Okładkę, strony tytułowe projektował - Janusz Wysocki.

* * * * * * *

Po Grze w klasy, Opowiadaniach zebranych, Ostatniej rundzie, Fantomasie przeciw wielonarodowym wampirom, Nikt, byle kto..., Opowiadaniach o Łukaszu Wydawnictwo Literackie oddaje do rąk Czytelnika Tango raz jeszcze w znakomitym przekładzie Zofii Chądzyńskiej.

"Nigdy realne, lecz zawsze prawdziwe" - zdanie zaczerpnięte z Antonina Artaud towarzyszy nieustająco twórczości Cortâzara. Rekomendować autora oraz opowiadań nie trzeba; i tu znajdzie czytelnik błyskotliwe, świetnie skonstruowane opowiadania o zaskakujących pointach, rozwijających niezwykłe pomysły. Okazuje się na przykład, iż w głębi buenosaireńskiego metra tworzy się podziemna społeczność ludzi coraz bledszych, którzy nie wychodzą na powierzchnię, opanowując coraz większą ilość pociągów (Tekst w notatniku). Albo też jesteśmy świadkami, jak oto rozrasta się krąg miłośników talentu aktorskiego Glendy, grupa ta dokonuje retuszów udoskonalających jej filmy, a chcąc uchronić ją przed popełnianiem najmniejszych nawet niedociągnięć, posuwa się do rozwiązań ostatecznych (Tak bardzo kochamy Glendę). Czy wreszcie tekst donoszący o zbrodniach policji argentyńskiej z kontrapunktowo wprowadzoną tragedią z przedmieść Marsylii, w którą w przedziwny sposób zaplątuje się bohaterka opowiadania Wycinki z prasy. I choć wszystko to, jak zwykle u Cortâzara, balansuje między światem rzeczywistym i nierzeczywistym, to coraz więcej w tym zbiorze grozy, okrucieństwa i absurdu z tego właśnie świata.

[Wydawnictwo Literackie, 1983]