(0 szt)
zł
zobacz koszyk
generalnie dobry, okładka z otarciami, przybrudzeniami, przygięciami i jednym naddarciem na ok. 2 mm, blok trochę przybrudzony, niewielki ślad po dawnym podgięciu dolnego rogu części kartek, niektóre strony z niedużymi przybrudzeniami (zwłaszcza na marginesach od przewracania stron)
Przedmową poprzedził - Wacław Odyniec.
* * * * * * *
Niniejsze wydanie Kucharki litewskiej oparto na wydaniu czternastym z 1938 roku. Książka ta jest przede wszystkim dokumentem epoki - szeroko pojętej kultury życia codziennego, języka, itp. Nie ingerowano zatem w język książki, świadomie pozostawiając niekonsekwencje np. biszkokty - biszkopty, galarepa - kalarepa, trześnie - czereśnie, szampiony - pieczarki. Pozostawiono także, tak charakterystyczne jeszcze dzisiaj dla wschodnich terenów Polski, mieszanie dopełniacza z biernikiem, np. dodać sól - soli do smaku, konfitury - konfitur do przełożenia. Rozwinięto natomiast skróty, takie jak pietr., pietrusz. - pietruszka, sel. - seler, ang. - angielski. Ujednolicono ortografię i interpunkcję według obowiązujących zasad.
Od wydawcy, str. XIII
[Pojezierze, 1987]