(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, okładka z przygięciami, niewielkimi otarciami i zarysowaniami, blok książki lekko przybrudzony, nieduży ślad po dawnym przygięciu dolnego rogu ok. 20 pierwszych kartek
Czy można napisać filozoficzną książkę z przymrużeniem oka i na dodatek w sposób trafiający do szerokiej publiczności? Tomasz Mazur, filozof, stoik, wykładowca ze stopniem doktora w Instytucie Filozofii UW, ulubieniec mediów, za swój cel postawił upowszechnienie stoickiej myśli i pokazanie, że nauka Marka Aureliusza może być bardzo współczesnym narzędziem życia. Robi to w sposób przebiegły, a miejscami nawet pikantny - tworząc postać Tony’ego Kysto, którym może być każdy z nas.
Fiasko to przewrotny antyporadnik, który pokazuje wykroczenia współczesnego człowieka przeciwko samemu sobie, prowadzące go do klęski. W trzynastu rozdziałach - "Nie lubić siebie", "Uważać, że inni nas nie lubią", "Rozpamiętywać przeszłość", "Robić zbyt wiele rzeczy na raz", "Stawiać sobie zbyt ambitne cele", "Romansować", "Pogrążać się w lęku", "Wieść jałowe życie", "Nie szukać dla siebie pomocy", "Nie starać się dogadać z innymi ludźmi" - autor stawia bezkompromisową diagnozę i odpowiada na pytania: Jakie są powody naszych niepowodzeń? Czemu marnujemy życie?
Opowieść można odczytać na wielu poziomach. Z jednej strony - na tym zupełnie podstawowym: jako zabawną relację z nieudanego, marnego życia – ale też można ją zinterpretować głębiej, np. jako zachętę do postawy stoickiej lub przewrotną próbę pokazania, że warto sobie radzić z przeciwnościami.
Fiasko to także obraz współczesnych społeczeństw, które pochłania konsumpcjonizm, rosnąca niepewność i brak wartości, a ludzka egzystencja pozbawiona jest sensu - przedstawiony w ironiczny i parodiujący poradniki sposób.
"Większość z nas ma nieudane życie: marnujemy dzień za dniem, żyjemy w lęku, w cieniu niespełnionych marzeń, płonnych nadziei i utajonych pragnień, ale robimy to w sposób niekonsekwentny, chaotyczny, niesystematyczny. Nie umiemy nawet porządnie zmarnować sobie życia! Oto wskazówki, jak to zrobić naprawdę dobrze. Skoro już musimy mieć nieudane życie, zróbmy to dobrze. Stoczmy się z klasą. Nie poprzestańmy na lekkiej nerwicy. Zafundujmy sobie porządną depresję".
[Carta Blanca, 2012]