MOSKIEWSKI PROCES: Dysydent w archiwach Kremla

Władimir Bukowski (ur. 1942) był jednym z pierwszych organizatorów opozycji demokratycznej w ZSRR. Spędził dwanaście lat w więzieniach i szpitalach psychiatrycznych. Po podpisaniu układu Pinochet - Breżniew został wymieniony w 1976 roku na sekretarza generalnego Chilijskiej Partii Komunistycznej Luisa Corvalána. Polskiemu czytelnikowi znane są jego książki I powraca wiatr, Listy rosyjskiego podróżnika i Pacyfiści kontra pokój.

Książka Moskiewski proces została napisana na podstawie tajnych dokumentów KGB i Biura Politycznego KC PZPR, do których autor miał dostęp po sierpniowym puczu Janajewa. Obrazuje najważniejsze kierunki polityki wewnętrznej i zagranicznej Kremla w latach 1970-1990, odsłania jej nieznane i zbrodnicze kulisy. Rzuca nowe światło na okoliczności wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, przedstawiając dowody na to, że wbrew powszechnemu przeświadczeniu osobą domagającą się sowieckiej interwencji w 1981 roku był generał Wojciech Jaruzelski, a Breżniew jej odmawiał.

"Był proces w Norymberdze, który dokonał rozliczenia z faszyzmem - nie było procesu w Moskwie, który dokonałby podobnego rozliczenia z komunizmem".

Książka Bukowskiego jest swoistym materiałem procesowym dla takiego trybunału.

[Volumen, 1998]