PIEŚŃ O CYDZIE

Posłowiem zaopatrzył - Zygmunt Czerny.

* * * * * * *

Cyd, a właściwie Rodryg Diaz, był rycerzem kastylskim z XI w., wsławionym w walkach z Maurami i Katalończykami. Mimo awanturniczej i niejednoznacznej w ocenie działalności, jego postać już za życia obrosła legendą; stawiano go za wzór rycerstwa, patriotyzmu, męstwa i lojalności oraz opiewano w licznych poematach epickich.

Anonimowa Pieśń o Cydzie, zapewne z połowy XII w., jest jedyną z takich średniowiecznych cantares de gesta zachowaną do naszych czasów. Owo arcydzieło literatury hiszpańskiej przedstawia kilka epizodów z życia Cyda. Niesłusznie oskarżony i wygnany przez króla Alfonsa, wykazuje się licznymi dokonaniami wojennymi, zdobywając nawet arabską Walencję. Władca pojmuje swój błąd, godzi się z Rodrygiem i wydaje nawet jego córki za infantów z Carrionu. Małżeństwo to jest jednak tylko pozornie nobilitacją dla rodu Cyda. Musi on kolejny raz stanąć do walki o swój honor...

Po latach stał się, obok Don Kichota i Don Juana, jednym z symboli Hiszpanii.

[Zielona Sowa, 2003]