(0 szt)
zł
zobacz koszyk
bardzo dobry
Kolejny tom pamiętników Zbigniewa Raszewskiego (1925-1992) jest ważnym świadectwem życia teatralnego i umysłowego u schyłku lat sześćdziesiątych. Przejmujące, osobiste zapiski przynoszą mnóstwo nie znanych informacji i spostrzeżeń o twórcach takich, jak Schiller, Holoubek, Grotowski, Swinarski, Dejmek, Hanuszkiewicz, w tle mając ponury obraz pomarcowych aresztowań, groteskowych wystąpień partyjnych aparatczyków w środowisku PAN-u.
[Znak, 1997]