(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, okładka z otarciami, niewielkimi przybrudzeniami, przygięciami i dawną pieczątką z tyłu cena zniżona, blok książki lekko przybrudzony, minimalny ślad po dawnym podgięciu dolnego rogu kilkunastu pierwszych kartek
Renee Mendez Capote (1901) urodziła się i wychowała w środowisku zamożnej patriotycznej rodziny hawańskiej. Pamiętnik jej obejmuje okres od najwcześniejszego dzieciństwa do roku 1912, a więc pokrywa się z pierwszym dziesięcioleciem formalnie niepodległego bytu Kuby, pełnym nadziei, lecz również częstych wstrząsów politycznych. Wspomnienia autorki - określone przez wyobraźnię typu malarskiego: nadzwyczaj wrażliwą na barwy i kształty otaczającego ją świata ludzi i przedmiotów - składają się na wyrazisty obraz życia codziennego wytwornej kreolskiej Hawany, lecz również życia ludzi prostych, szczególnie Murzynów. Renee Mendez Capote dokładnie opisuje podróże, metody wychowania i kształcenia dzieci, bale, zabawy, bankiety oficjalne, życie na wsi itd., z wyraźną predylekcją traktując sprawy kulinarne i stroje. Wszystkie te szczegóły, oddane z wielkim talentem plastycznym i literackim, zaznajamiają czytelnika z niepowtarzalną atmosferą kolonialnej jeszcze wówczas w gruncie rzeczy Hawany, do której stopniowo wdziera się nowoczesność (pierwszy automobil, pierwsze kino...) odbieranej przez pryzmat zrozumiałej nostalgii za światem dzieciństwa.
[Wydawnictwo Literackie, 1987]