(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, okładka z niedużymi otarciam i przygięciami, grzbiet minimalnie spłowiały, blok książki lekko zaplamiony (zaplamienie widoczne nieznacznie przy bocznej krawędzi kilku kartek)
Posłowiem opatrzył - Jerzy Kuhn.
* * * * * * *
Jose Bianco należy do pokolenia pisarzy argentyńskich debiutujących w latach 30-tych i 40-tych, które wydało autorów takich, jak Enrique Anderson Imbert, Ernesto Sabato, Adolfo Bioy Casares, Julio Cortazar . Bianco jest przede wszystkim eseistą, blisko ćwierć wieku pracował w redakcji "Sur", najważniejszego pisma literackiego w Argentynie. Jego wyprawy w dziedzinę literatury pięknej były nieliczne, lecz wszystkie uwieńczone sukcesem: w latach 1941 i 1943 publikuje dwa opowiadania: Szczury, a następnie Przyobleka się w cienie. W roku 1972 wydaje obszerną powieść o elementach autobiograficznych pt. La perdida del reino.
W opowiadaniach, które dziś prezentujemy polskiemu czytelnikowi, narracja płynąca w spokojnym rytmie, pozbawiona tak charakterystycznych dla współczesnej prozy iberoamerykańskiej nowatorskich chwytów formalnych, odsłania rzeczywistość niezwykłą. W obu utworach w obręb realistycznego świata niepostrzeżenie wdziera się fantastyka. Nakładają się tu dwa światy: rzeczywistość obiektywna oraz rzeczywistość wyobrażona przez któregoś z bohaterów utworu, obie równoprawne, obie równie "realne". Owa migotliwa i nieuchwytna granica pomiędzy rzeczywistością a imaginacją oraz autonomia tworów wyobraźni nie zezwalająca na ocenę, co się tu dzieje i kto istnieje "naprawdę", a co jest jedynie marą i zmyśleniem, stanowi źródło oryginalności tych opowiadań. Precyzyjna, inteligentna konstrukcja, element zaskoczenia, niedomówienia - pozostawiające niejako czytelnikowi pole do współudziału w kształtowaniu nowelistycznego świata - dodają atrakcyjności tej niezwykłej książeczce.
[Wydawnictwo Literackie, 1977]