LWOWSKIE WIERSZE JANA ZAHRADNIKA

Wybór i opracowanie - Karolina Grodziska.

* * * * * * *

Jan Zahradnik (ur. 28 stycznia 1904, zm. 22 października 1929 we Lwowie) – polski poeta i krytyk literacki.

Był synem Hieronima Zahradnika, starosty w Kosowie, w Karpatach Wschodnich i Olgi Zahradnik (nazwisko panieńskie Zarzycka). Jako czternastoletni uczeń lwowskiego III Gimnazjum im. Stefana Batorego, brał udział w obronie Lwowa (w 1918), za co został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa.

Wcześnie rozpoczął działalność literacką. Około siedemset wierszy i artykułów opublikował w dzienniku Stronnictwa Narodowo Demokratycznego - "Słowie Polskim". Należał do założycieli Zespołu Stu. Wydanie książkowe jego poezji, zatytułowane Ludziom smutnym ukazało się w 1925. Wydano też jego broszurę o Makuszyńskim - W krzywym zwierciadle (1927) oraz dramat pt. Łątki lwowskie (1924), którego był współautorem. Jego wiersze ukazały się w wielu antologiach polskich i zagranicznych.

Książeczkę o nim wydał prof. Mieczysław Piszczykowski. Jego poezję opracował (wraz z obszerną bibliografią) Józef Giergielewicz.

Dwa lata przed śmiercią Jan Zahradnik spędził w sanatorium dla chorych na gruźlicę w Hołosku. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim obok Kaplicy Borkowskich przy bramie głównej.

[www.wikipedia.pl]